Alguna vez la encuentro por el mundo
y pasa junto a mí
y pasa sonriéndose y yo digo
¿Cómo puede reír?
Luego asoma a mi labio otra sonrisa
máscara del dolor,
y entonces pienso: -Acaso ella se ríe,
como me río yo.
Կգտնեմ նրան մի օր այս աշխարհում։
Նա կանցնի ժպտալով իմ կողքով և ես կասեմ՝
“Ինչպե՞ս կարող ես ժպտալ”
Հետո մի այլ ժպիտ կհայտնվի իմ երեսին ՝
Ցավի մի դիմակ
Եվ հետո ես կմտածեմ “նա ծիծաղում է ճիշտ ինչպես ես”
¿Qué es poesía?, dices mientras clavas
en mi pupila tu pupila azul.
¡Qué es poesía!, ¿Y tú me lo preguntas?
Poesía… eres tú.
Ի՞նչ է պոեզիան, հարցնում ես դու՝ ուղիղ նայելով աչքերիս մեջ,
Ի՞նչ է պոեզիան, և դու դեռ հարցնու՞մ ես ինձ,
Պոեզիան դա դու ես։
Por una mirada, un mundo;
Por una sonrisa, un cielo;
por un beso… ¡yo no sé
qué te diera por un beso!
Մի հայացքի համար ՝մի ամբողջ աշխարհ
Մի ժպիտի համար ՝ դրախտ
Մի հաբույրի համար, չգիտեմ
Ի՞նչ պետք է քեզ տամ մի համբույրի համար։
Biografía de Gustavo Adolfo Bécquer
Gustavo Adolfo Domínguez Bastida; Sevilla, 1836 – Madrid, 1870) Poeta español. Junto con Rosalía de Castro, es el máximo representante de la poesía posromántica, tendencia que tuvo como rasgos distintivos la temática intimista y una aparente sencillez expresiva, alejada de la retórica vehemencia del romanticismo. La obra de Bécquer ejerció un fuerte influjo en figuras posteriores como Rubén Darío, Antonio Machado, Juan Ramón Jiménez y los poetas de la generación del 27, y la crítica lo juzga el iniciador de la poesía española contemporánea. Pero más que un gran nombre de la historia literaria, Bécquer es sobre todo un poeta vivo, popular en todos los sentidos de la palabra, cuyos versos, de conmovida voz y alada belleza, han gozado y siguen gozando de la predilección de millones de lectores.
Գուստավո Ադոլֆո Դոմինգես Բաստիդա; Սեւիլիա, 1836 – Մադրիդ, 1870) իսպանացի բանաստեղծ: Ռոզալիա դե Կաստրոյի հետ մեկտեղ նա հետընտրական ռոմանտիկ պոեզիայի բարձրագույն ներկայացուցիչն է, միտում, որն առանձնացնում էր ինտիմ թեման և ակնհայտ արտահայտիչ պարզությունը ՝ հեռու ռոմանտիզմի վճռական հռետորաբանությունից: Բեկերի ստեղծագործությունը մեծ ազդեցություն ունեցավ հետագա գործիչների վրա, ինչպիսիք են Ռուբեն Դարիոն, Անտոնիո Մաչադոն, Խուան Ռամոն Խիմենեսը և 27-ի սերնդի բանաստեղծները, և քննադատները կարծում են, որ նա իսպանական ժամանակակից պոեզիայի նախաձեռնողն է: Բայց ավելին, քան գրական պատմության մեջ հոյակապ անուն, Բեկերը ամենից առաջ կենդանի բանաստեղծ է, բառի բոլոր իմաստներով ժողովրդականություն վայելող, որի տողերը, հուզիչ ձայնով և թևավոր գեղեցկությամբ, վայելել և շարունակում են վայելել միլիոնավոր ընթերցողների գերակայությունը: ,
Նախագիծը հղումով
Անի Բարսեղյան 