Կարևոր նշանակություն ունի Երևանի Կենտրոնական թաղամասի Մաշտոցի պողոտան: Այն քաղաքի ամենամեծ և կենտրոնական պողոտաներից մեկն է: Այն սկսվում է (հարավ) Հաղթանակի կամրջից և ավարտվում Մատենադարանում (հյուսիս): Խորհրդային տարիներին այն կոչվում էր Ստալինի անունով, իսկ 1960-ից ՝ Վլադիմիր Լենինի։
Երևանի լայնածավալ վերակառուցումն իրականացվել է ըստ քաղաքի գլխավոր պլանի, որը նախապատրաստվել է 1924 թվականին ակադեմիկոս Ալեքսանդր Թամանյանի կողմից: Վերջինս նախագծել է քաղաքի գլխավոր՝ Լենինի հրապարակը՝ ճարտարապետական անսամբլի սկիզբը, որը փաստացիորեն վերաբերում է 1926 թվականին, երբ հիմնադրվել է Հողժողկոմի շենքը Նալբանդյան փողոցում: 1920-ական թվականներից իրականացվող գլխավոր պլանը փաստացիորեն պահպանել է հին Երևանի առանցքներից միայն մեկը՝ Աստաֆյան փողոցը (ներկայում՝ Աբովյան փողոց)։ Քաղաքի փողոցների ցանցը կազմվել է նորից, հին կառույցները քանդվել են։
Մաշտոցի պողոտան անցնում է Սունդուկյան նախկին փողոցի տեղով, որը զգալիորեն ուղղվել է ու լայնացվել։ Ճարտարապետական հուշարձաններից պահպանվել է Կապույտ մզկիթը (Գյոյ-ջամի, 1760-ական թվականներ)։ 1950 թվականին պողոտայի վերջում՝ բարձր բլրի վրա, տեղադրվել է Ստալինի արձանը (քանդակագործ՝ Սերգեյ Մերկուրով, ճարտարապետ՝ Ռաֆայել Իսրայելյան)։
1945 թվականին շահագործման է հանձնվել Հաղթանակի կամուրջը։ 1952 թվականին ավարտվել է Փակ շուկայի շենքի շինարարությունը։
1959 гթվականին պողոտայի արևմտյան ծայրի մոտ՝ բլրի լանջին՝ Ստալինի հուշարձանի ներքևում, բացվել է Մատենադարանը՝ հին ձեռագրերի ինստիտուտը։ 1962 թվականին Ստալինի արձանը հանվել է պատվանդանից, իսկ 1967 թվականին դրա վրա տեղ է գտել Մայր Հայաստան հուշարձանը։
1972 թվականին բացվել է Ժամանակակից արվեստի թանգարանը։ 1976 թվականին նոր շենք է կառուցվել Սուրբ Սարգիս եկեղեցու համար, որն ընդգրկել է նաև հին շինությունը։
Проспект Маштоца в Центральном районе Еревана имеет большое значение. Это один из крупнейших центральных проспектов города. Он начинается (юг) от моста Победы и заканчивается у Матенадарана (север). В советское время носил имя Сталина, а с 1960 года имени Владимира Ленина. Масштабная реконструкция Еревана проводилась по генеральному плану города, который был подготовлен в 1924 году академиком Александром Таманяном. Последний спроектировал главную площадь города Ленина, начало архитектурного ансамбля, которое фактически относится к 1926 году, когда было заложено здание Наркома на улице Налбандяна. Генплан, реализуемый с 1920-х годов, фактически сохранил только одну из осей старого Еревана, улицу Астафяна (ныне улица Абовяна). Перестроена сеть городских улиц, снесены старые постройки. Проспект Маштоца проходит мимо бывшей улицы Сундукяна, которая значительно спрямлена и расширена. Одним из памятников архитектуры является Голубая мечеть (Гой-Джам, 1760-е гг.). В 1950 году в конце проспекта на высоком холме была установлена статуя Сталина (скульптор Сергей Меркурий, архитектор Рафаэль Исраелян). В 1945 году был сдан в эксплуатацию мост Победы. В 1952 году было завершено строительство здания Крытого рынка. В 1959 году в западном конце проспекта, на склоне холма под памятником Сталину, был открыт Матенадаран, институт древних рукописей. В 1962 году с постамента сняли статую Сталина, а в 1967 году на ней установили памятник Матери-Армении. В 1972 году был открыт Музей современного искусства. В 1976 году для церкви Св. Саргиса было построено новое здание, в которое вошло старое здание.
Անի Բարսեղյան 